Een tijdje terug had ik een post op Instagram geplaatst over mijn zwangerschap. De dikke toeter die ik mis en de pijn die ik voel, al wetende dat ik nooit meer een kindje zal dragen. Hierbij gebruikte ik het woordje rouwen -omdat het voor mij ook echt een rouwproces is- en ik werd direct op mijn plek gezet door iemand die het er niet mee eens was.
Rouwen kon enkel plaatsvinden als een dierbare overleed, en niet als je verdrietig was om je zwangerschap of kinderwens. In deze blog wil ik hier wat meer aandacht aan besteden, want je kán rouwen om een onvervulde kinderwens, zwangerschap, voorwerp, situatie, scheiding en noem het maar op. Rouwen is heel breed en erg persoonlijk.
Drie musketiers
Tijdens de zwangerschap voelde ik mij veelal vreselijk lamlendig. Ik had overal pijn, kon en mocht niks meer en door mijn astma en grote baarmoeder ging ik, al snakkend naar adem, door het leven. Ondanks alle pijn en kwalen, genoot ik immens van de bewegingen in mijn buik. Ik heb wel 40 echo’s gehad, maar het verveelde nooit. Zo bijzonder.
Voor het traject riep ik altijd dat ik graag drie kinderen wilde. Dat leek me fantastisch! De drie musketiers. Tijdens het traject nam ik deze woorden al snel terug, en maakte ik er een “we zien wel” van. Mijn hart zou nog altijd wel een tweede willen. Die wens zit er echt wel, maar we hebben besloten dat het beter is om het bij eentje te houden. Voor iedereen zijn bestwil.
“Wat hebben mijn kinderen dan aan mij, als ik invalide ben door mijn eigenwijze keuzes?”
De bekkenfysio en gynaecoloog hebben op ons hart gedrukt dat mijn bekken echt naar de maan waren. Het herstel kan jaren duren, en een tweede zwangerschap kan mij in een rolstoel helpen. Sterker nog, de kans op die rolstoel is groter dan de kans dat het wel goed gaat. Dat in combinatie met een traject voorafgaand, en weer een zware zwangerschap, wil ik niemand aan doen. Mijn man niet, ons meisje niet, maar ook zeer zeker mezelf niet. Wat hebben mijn man en kinderen aan mij, als ik invalide ben, omdat ik zo eigenwijs die wens wilde vervullen?
Nooit meer een eerste keer
Vaak denk ik er nog niet zo over na, en sta ik er weinig bij stil. Onze dochter is echter pas 10 weken oud dus er is nog zat tijd om te genieten van haar babytijd. Daarna zal het heus weer gaan kriebelen, en daar heb ik nu al verdriet van. Vooral als ik naar foto’s en video’s kijk van mijn buik, haar bewegingen en de bevalling. Wetende dat dat de enige en meteen de laatste keer was. Zwanger zijn en baren is zo’n bijzondere, intieme tijd. Tijd die achteraf hartstikke snel gaat. Daarna moet je het doen met herinneringen, foto’s en verhalen.
En daar, daar rouw ik een beetje om. Om het nooit meer zwanger kunnen zijn. Nooit meer een kindje baren. Nooit meer die eerste, rete spannende echo krijgen. Nooit meer over mijn buik aaien, en een schop terug krijgen. Nooit meer dat eerste badje geven, de eerste lachjes zien, de eerste poepluier verschonen. Nooit meer het eerste huiltje horen. Nooit meer eerste kleertjes uitzoeken. Nooit meer.
“Ik rouw al jaren om een persoon die nog leeft, maar er niet meer is…”
En begrijp mij niet verkeerd, ik wil niemand tegen het zere been stoten. Ik geniet enorm van mijn dochter en ze is werkelijk een geschenk uit de hemel waar ik elke dag op m’n blote knietjes voor dank, maar het doet wel pijn dat ik haar nooit een broertje of zusje zal geven en ik het allemaal niet nogmaals mee zal maken. En dat heeft tijd nodig om een plekje te krijgen. Om het te kunnen accepteren. Dat is oké, maar laat mij die ruimte ook nemen.
Tot slot
Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. Dat is heel persoonlijk, en hoeft niet perse samen te hangen met het overlijden van een dierbare. Ik rouw al jaren om een persoon die nog leeft, maar er niet meer is. Dubbel, lastig en vreselijk pijnlijk. De één rouwt snel, de ander doet er jaren over. De één is hartstikke nuchter, de ander erg gevoelig. Geef elkaar de tijd, ruimte en mogelijkheid om te rouwen. Geef elkaar een (virtuele) knuffel. Help elkaar door het proces. Want waar je ook om rouwt, de pijn en het gemis komt op hetzelfde neer. Je hebt elkaar nodig!
Willen jullie meer van ons zien? Volg ons dan op Instagram voor dagelijkse updates en een kijkje in ons chaotische leven ❤️
Helaas nog geen reacties. We vinden je erg lief als je de eerste bent!